Nagość

Karo

Przybrana w niewinne wspomnienie
Pachnącej trawy
Zapomniana w uniesieniu
Krępująca cisza głaszcze
Promieniem słońca
Delikatne, pierwotne ciało

Jest też
Wstydliwie zasłonięte uczucie
Kolor emocji
W zaułku, tuż za polem przyzwoitości
Palącym wstydem wypalone marzenie
Delikatnie znikające w ciszy
Gotowe wrócić zawsze
Gdy o to poprosisz

Bez wątpienia...

Szczera nagość
Została popełniona po raz pierwszy
Gdy powiedziałem Kocham Cię

autor

aztek

Dodano: 2004-07-21 09:53:23

Ten wiersz przeczytano 550 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie