Namolny

Poproszę... ze mlekiem ;)

To jakby trochę o mnie - czasem nieco namolnie,
proponuję zmiany
i wiersz jest pociachany. Tutaj
wgryzając się w przedostatnią strofę połknęłam
powtarzające się "dumny".
I tak to wygląda:
"zwłaszcza w faktów ocenianiu.
Bo nierzadko tak się zdarza,
kiedy pacniesz z szafy mola,
on uważa że to brawa?" lub inaczej. Miłego dnia.

Pozdrawiam, Tulipanko :)

nie warto być aż takim na/molnym/
bo zginiesz w naftalinie?
lubie Twoje wiersze i poczucie humoru:)
pozdrawiam:)

Pieprz wrzucę - dzięki za patent :)
Miłego, Eleno :)))

fajne,a jak się ich już pozbędziesz (naftalina
śmierdzi),to wrzuć kilka ziaren pieprzu, albo
poduszeczkę z zapachem, one tego nie lubią :)

Zosiak, rozgość się. :) Nie zapraszam doszafy, lecz do
stołu: kawa? :)

:))) Masz pomysły.
Pozdrawiam z uśmiechem i...
wybywam.
Nie jestem namolna :))

skalniaku - dobrze o Tobie świadczy :)

:) karmarg, lawenda, powiadasz? :) Może i tak - stare
dobre sposoby. :)

Ja nie lubię być namolny.
Pozdrawiam:)

a ja radzę lawendę pięknie pachnie i odstrasza
mole:-)mole lubią brawa wtedy pięknie tańczą:-)
pozdrawiam

a nie, myślałam, że na odległość 160 km :))

No! na zdrowie! :)))

hihi, to prawie do stolycy go wykicham :))