Nasza droga?
tym, którzy kroczą przed siebie
Nad nami niebo błękitne,
pod stopami ziemia kobiercem kwiatów
utkana,
przed nami jutro nieznane,
za nami miłość rozwiana.
Kroczymy w dal swoją drogą,
azymut mapa życia wyznacza
a krocząc wciąż chcemy więcej,
nie chcąc grać roli tułacza.
Mijają nas nowi ludzie ,
mijają różne zdarzenia,
niektórym mówimy zostań,
po innych zostają wspomnienia.
Nie chcemy niczego tracić,
dajemy co dać możemy,
lecz kiedy będziemy zachłanni,
niczego nie zdobędziemy.
Dlatego mój przyjacielu
ostrożnie dokonuj wyborów,
za dużo jest do stracenia
na drodze, z której nie ma odwrotu.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.