Nasza Pieśń
Całe życie tkamy Pieśń
Która niesie nas po rzece życia
Jedni proszą o nią na kolanach
Jedni żądają jej niczym królowie
A serce wydaje ją nam wszystkim
I idziemy śpiewając swoją Pieśń
W krwawy bój
Na polach bitwy gdzie światło się miesza z
krwią
A mrok z krzykiem
Niszczą nas demony ciszy
I giniemy w niebycie nocy
Zostaje po nas tylko Pieśń i Cień
Pomniki naszej strasznej siły
I nikt oprócz Cienia nas nie wspomni
On nam tą Pieśń zaśpiewa ostatni raz
Gdy ciemność spojrzy nam w oczy
Więc żyjmy i tkajmy Pieśń życia
Śpiewajmy o wojnie w której zginął raj
Każdym wersem cieszmy swą duszę...
gdy pisałem ten wiersz słuchalem S.O.A.D.u
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.