Nasze dłonie
Spójrz na swoją dłoń, mimo,że znasz ją
doskonale
Ile tanecznych ruchów ona wykonać może,
jest łagodna ja strumyk przemykający w
trawie,
jest jak piorun, jak głaz,w niezłomnej
postawie
Podnieś ja na wysokość wzroku, pod słonce
spojrzenie
w niej tysiące kanalików tam życie, tam
krew płynie i żyje
Rozpościerasz palcami czyniąc ruchy tnąc
nożycami
każdy z osobna palec to pan nad panami
Muzyka wtóruje gdy dłoń wita gestem
wachlarza
biją werble, bębny gdy zamknięta komuś
odgraża
Ile gestów, radosnych i figlarnych ona
czynić może
rozłożone dłonie pokażą- bezradność,
bezsiłę
Spójrz na jeden z palców który jest ostrzem
w sporze
wskaże winnego, rozkazującym gestem wiele
może
Dwa palce złożone ku sobie, przy czole
honor oddają
wyliczać można bez końca co dłonie w sobie
mają
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
http://boleslawzajawwierszach.blog.pl/
slonzok
Komentarze (4)
Dłonie to pewna piękna zmysłowość:)
Pięknie o dłoniach piszesz Bolku. Wydaje się takie
zwyczajne dłonie, a ile o nich możemy napisać. Do
ślubu tez potrzebne są dłonie dwojga partnerów.Do
przywitania, przeproszenia, albo żeby komuś dołożyć.
Pozdrawiam Bolku i życzę miłego dnia.
dłonie i palce zastępują do dziś alfabet mimo to nie
namawiam do pisania wierszy językiem migowym
i teraz pytanie czy takie są ,pewnie tak
Tak dłoń jak i każdy palec jest ważny i ma swoje
znaczenie. Ładny wiersz.