natłok masywny
W natłoku ludzkich potrzeb
wiją się nieścisłości
rzucane kątem oka w ogień
toną zapomiane w nicości.
Brnąc do przodu byle dalej
nie mamy czasu ich spostrzec
na szarym życia piedestale
umieramy nie pamiętyając drobnostek...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.