natrętny telefon
nierealne marzenia
wyrzuć z pamięci
z serca ci życzę
tak musi być
czyż byś zapomniał
o danym mi słowie
że twój telefon pozwoli mi żyć
niech czas natrętne
twe myśli pogrzebie
słoneczną stronę życia
przypomni ci
rozżarzony księżyc
niech świeci na niebie
może otworzy me serce drzwi
autor
Syringa
Dodano: 2018-01-21 14:21:29
Ten wiersz przeczytano 1003 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Ładnie wyrażona nadzieja. Czuć ja w Twoim wierszu. Cóż
bez niej byłoby warte nasze życie:)
Pozdrawiam:)