Natychmiast Świety
pokolenie JP2...
ty zwykły człowieku
w czystej
jaśniejącej bieli
zmieniłeś nas
zmieniasz nas
dałeś nam przez chwilę
świętą chwile
połączyłeś lewą i prawą
suchą i mokrą
białą i czystą
byłeś iskrą która zapaliła świat
hamulcem który go zatrzymał
miłościa która go ukochała
cierpieniem które pokazało
jak zyć
umierać
kiedyś nie docenialiśmy cię
by byłeś tutaj
wśród nas
wsród gór miast
wśród błoni zielonych
byłeś taki zwyczajny
codzienny
normalny
a teraz...
pozanliśmy twoje długo wypowiadywane
słowa
docenilismy je
zatrzymalismy sie nad nimi
dałeś nam siebie
a my ci odpłacilismy
znurzeniem
niechęcią
a teraz
krzyczymy
i z teraźniejszego zrozumienia
modlimy się
bo wiemy
bo pragniemy
bo chcemy
Sounto Subito
Sounto Subito
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.