Nauczyłem się mówić do Ciebie
Błękitne niebo wisi nad głowami
wokoło cisza,czasem ptak zakwili
a my we dwoje idziemy powoli
patrząc jak się w górze promyk z chmurką
tuli.
Nas też łączy ciepło,może nieco inne,
bo latem zrodzone przy nadmorskiej toni.
Patrzę w Twe oczy,jak morze błękitne
i czuję Twą dłoń małą w mej stęsknionej
dłoni
Nauczyłem się mówić do Ciebie,
gdy mi wieczory swoje dawałaś
i jak dziecko w drewnianej kolebie
chcę ze szczęścia krzyczeć i śmiać się
naraz.
autor
Jerry Kuba
Dodano: 2008-06-30 07:43:09
Ten wiersz przeczytano 821 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Podobają mi się Twoje wiersze o miłości,są takie
ciepłe,łatwe w odbiorze i chyba prawdziwe?
bardzo lubię Twoje wiersz, potrafisz pięknie pisać o
miłości
wiersz jest ładny... i subtelny. czytając tworzyłam
sobie obrazy tej miłości... Radosny utwór pięknie
napisany.
śliczny, ciepły wiersz, tyle w nim uczucia ,
radości,tyle wrażliwości, mężczyźni nie często
potrafią tak pięknie mówić o swoich uczuciach...jestem
pod dużym wrażeniem.
Śliczny, romantyczny obrazek.. emanuje szczęściem,
radością przebywania ze sobą. Wiersz lekkim pórem
napisany, bardzo ładny.
Wiersz pisany wielką radością i szczęściem...
tak, aż krzyczeć się chce.. Piękny, uczuciowy
wiersz.
Piękna miłość zrodzona w nadmorskiej toni...zakochani
zawsze mają coś z dziecka:)
Ważne jest aby rozmawiać...o tych dobrych sytuacjach i
marzeniach jak i o problemach...wielu tego nie umie i
nie rozumie...dobrze, że Ty już umiesz :)
Mów do mnie jeszcze. Piękny wiersz
Oj ta miłość! Jakie piękne słowa człowiek wydaje ze
swej głębi. Świat od razu ciepłem i światłem
"nabrzmiewa". Powodzenia w miłości i tworzeniu :).
Kiedy już lato krasi wieczory, a Twe poranki skąpane
słońcem, jesteś szczęśliwy, piękny...i dobry, bo Twoja
miłość w oczach dziewczyny...Subtelny wiersz.