Nawet wtedy

Gosi, bo "gdziekolwiek będziesz, cokolwiek się stanie..."

Zasłuchany w dźwięk poezji
Stworzonej przez poetę wędrownego,
Śmietankowy smak finezji,
Początek nastroju cudownego,
Śnieg się topi.

Radość wodospadu mieni się w swych falach
I orzeł przelatujący szybko mrugnął okiem
To już koniec! I suknie białe, noszone na balach,
Zmieniają się w bukiet widziany bokiem,
Deszcz już kropi.

Zamiera serce, nagle znów bije!
Bo oto tęcza, wiosna powraca!
I wtedy wreszcie czuję że żyję!
Świat, moje życie, wszystko się wzbogaca!
I słońce! I słońce!

autor

Margot

Napisany: 2005-11-29 Dodano: 2005-11-29 15:02:04

Ten wiersz przeczytano 325 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie