Nawłoć
Zimo srebro biała,
przysypałaś trudy niedoli.
Zamroziłaś wszystkie troski,
by popatrzeć w kwiat dobroci.
Wszystko w świecie co już było ,
zawsze pozostanie w sercu.
Odbudować, znaczy nawłoć
jak niezabudki niezapominajki.
Bo to one, właśnie one,
przypomina czym jest radość
serca bicia.
Kwiaty drzewa ich korona
rozbudziły skronią bycia.
autor
kryst...
Dodano: 2021-02-22 09:30:05
Ten wiersz przeczytano 645 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
przyjdzie, przyjdzie
już niedługo
i ogrzeje serca wszystkim
tak nawłoci jak i zawilcom
Przyroda przemawia do nas swoimi cudnymi kwiatami i
każdy ma nam coś do zakomunikowania, tylko czy zdajemy
sobie z tego sprawę... pozdrawiam cię serdecznie
Krysta :)
wiersz ładny...niecierpliwie czekamy wiosennej
pogody...pozdrawiam serdecznie.
Czekam na wiosnę z utęsknieniem i refleksją co też nam
wszystkim przyniesie oprócz przebiśniegów :)
pozdrawiam :)
Wiersz niczym przebiśnieg nie może doczekać wiosny.
Pozdrawiam :)
Chyba wszyscy czekamy na wiosnę :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Dokładnie wiosna to odbudowa, witalność, piękno serca,
z podobaniem czytam, pozdrawiam ciepło.
Ładny przekaz dotyczący życiowych wartości. Chyba
każdy z nas potrzebuje owej przysłowiowej wiosny,
która rozbudzi nasze serca.
Pozdrawiam Krysiu:)
Marek
ładnie
niezabudka, niezapominajka "mysie uszko" to nazwa
jednej rośliny
już niedługo przyjdzie wiosna i z zimowego snu obudzi
przyrodę i ludzi
miłego dnia :)
wiosna odbuduje wszystko co zmroziła zima.