Popiół
Jest taki dzień ,jest takie sumienie.
Gdzie podróż przez życie,
ustawa popiołu...
Rodzisz się i zbierasz to,
co zapisane, negatywem z ustroju.
I czego tu szukać,
gdy radość odnowa ,
jest kołem i kreską.
Kropka nad i bakterii swawolą.
autor
kryst...
Dodano: 2021-02-18 08:50:48
Ten wiersz przeczytano 560 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Witaj kryst...
Tak, może przeznaczenie, ma wpływ na nasze koleje
życia.
Refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Skłaniasz czytelnika do głębokiej refleksji nad istotą
naszego życia.
Pozdrawiam.
Marek
Zadumałam się..
Pozdrawiam:)
Smutek :)
Życie jest kruche, ale też przynosi wiele radości,
pozdrawiam ciepło, pozostając w refleksji wiersza.
Życie ludzkie jest pyłkiem tego świata, a gdy się
dopali ostatnia iskra staje się popiołem, który
użyźnia życiodajną planetę Ziemię... Pozdrawiam Cię
serdecznie Krysto
Powiało smutkiem...życie to największa wartość jaka
mamy..wiersz zmusza do zastanowienia się nad
tym...pozdrawiam.
Środa popielcowa jest taki dniem zadumy nad kruchością
życia. Poza tym- życie to radość.