Naznaczyłaś mnie ostem pięknym...

Naznaczyłaś mnie ostem pięknym
cierniowy kwiat Ciebie
tak krwawo wrósł w me wnętrze
dałaś mi serce dwubijące
bez końca
w noc tak przeklętą
do mego domu wjechał przez mgłę
żadz czarny koń
szept
i piekielny organista
chwil dziki tan
szaleństwa pląs
pijacki sen
na sekund garść
wypełniło się gardło moje ostem
wyrósł pod skórą ból twego dotyku
tak dobrze wiesz o tym
tak dobrze
lecz karmisz mnie czystą goryczą
i iskier snop
rozświetlił noc
by zgasnąć z sykiem tych wspomnień
by w pare chwil
przez jedne drzwi
w zamglone udać się strony

autor

Patron

Dodano: 2006-02-01 10:09:01

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie