N.G. Typ
Kogo możesz to się czepiaj
lecz nie czepiaj się poety
pośród wszystkich ludzi świata
to najgorszy typ niestety
jak mu powiesz jedno słowo
on odpowie Ci już wierszem
i nie cofnie się przed niczym
bo POETĄ mówi JESTEM
Wśród poetów są też tacy
Ci szczególnie uczuleni
których choćbyś miał pół świata
nie przekonasz do kieszeni
jakby tego było mało
to napluja na Twe złoto
inni biorą no a ich
sens by nie brać własnie po to
Pośród ładu i porządku
pozornego oczywiście
w którym Wy ludzie zwykli
krótkim krokiem ugrzęźliście
Posieją buntu ziarno
ono wybrnie ponad chwasty
puści pąki i zakwitnie
by mógł dostrzec je każdy
Jeśli jesteś więc dziewczyną
którą on porząda pragnie
nie daj się nabrać nigdy
na te jego słowa ładne
Bo byś krzywdę mu zrobiła
gdybyś tylko pokochała
swą miłością szczero-złotą
ziarno buntu zadeptała
A tak to proszę bardzo
do popisu pole pełne
większośc krzywd to przez świat
pozostałe to przez Ciebie
Zawsze jest na kogo zwalić
przeciw czemu się buntować
Świat mu nie dał szczęścia przecierz
Ty nie chciałas go po kochać
mnie, sobie, Wam
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.