Niby Nic

Wstyd. Ogromny wstyd.
Niczym upadek na prostej drodze.
Niemoc otacza mnie
a to już jest koniec.
Kości zostały rzucone.
"Nie spełniasz warunków!To nie Ty!"
Wciąż w uszach dudni mi ta myśl.
Pragnę wykrzyczeć co czuje
lecz mój wstyd zniewala mnie.
Chcę już zakończyć tę chorą grę
i poczuć w sercu wolność.
Jednak rano budzę się i idę na spotkanie z Nim.
Będę udawać, że wszystko w porządku.
Będę uśmiechać się i grać.
A chciałabym niczym kobieta demon zdominować Jego życie,
z wolnej woli uczynić ciemny loch.
Jednak gdy oczy me spotykają w tłumie Go,
Chowam głęboko mą całą broń i idę nie patrząc na nic.
Zabijam mój świat by tylko na chwile poczuć Go

Nie umiem być twarda.
Nie umiem udawać.
Wymiękam.
Wczoraj siła.
Dziś tylko pragnienie i niemoc.
Chcę tylko Jego.
On albo żaden.

Dziś jest zupełnie inaczej ale wiem, że było mi to potrzebne.

autor

Dżons

Napisany: 2005-03-22 Dodano: 2005-08-16 01:45:34

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie