Nic
Co z nas pozostanie?
przebyte stopnie istnienia
puste stopnie
prowadzące jak zawsze donikąd
przesiane przez wielkie sito życia
ziarenka piasku
które się w nim zatrzyma ?
w rwącym potoku kruchości
pokona to tempo
pomimo potknięć
autor
Airin
Dodano: 2012-05-18 13:24:33
Ten wiersz przeczytano 531 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
potknąć, przewrócić się i już nie wstać..
+ zostawiam