nic

miłość jest ślepa, nie zna granic ni wieku...

gdybyś mnie zabił... jak bardzo byłabym wdzięczna...
skrócił życie o te wszystkie lata męki...
nie musiałabym patrzeć na Ciebie...
szczęśliwie zakochanego
na Ciebie beztroskiego i lekkiego jak dawniej...

przecież mówiłeś że na zawsze
mój i tylko mój


a teraz stoję sama w oknie
to dziś mija pięć wieków rozłąki
Ty nawet nie wiesz że pamiętam
cierpię
płaczę
i proszę Boga o uwolnienie

tak bardzo chciałabym już nie być
nie czuć
nie kochać


Ciebie

dla nieumiejących zapomnieć

autor

Nezka

Napisany: 2005-05-03 Dodano: 2005-05-03 19:57:27

Ten wiersz przeczytano 490 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie