Nic nie mów
Nic nie mów.
Niech Twoje milczenie
Jak chłodna toń jezior
Obmywa żar z mojej skroni.
Niech sunie
Myśli szelestem
Przez łąki marzeń
Bezkresnych.
Mów do mnie.
Niech Twoje słowa
Jak pereł sznury
Zachowam
W kieszeniach pamięci.
Niech płyną
Strumykiem, potokiem i rzeką
Ku morzu wspomnień
Błękitnych.
Podaj mi rękę.
Niech ciepło dotyku
Roztopi lodowce niewiary
Niech mnie prowadzi
Jak ślepca
W przyszłości
Tajemne pieczary.
Komentarze (1)
Jestem oczarowana, nie umiałabym wyrazić tego co czuję
lepiej, Tobie się to udało.