Nic nie mów

Nic nie mów, posłuchaj po prostu mojej ciszy
I niech to będzie nasza pierwsza rozmowa
Bez względu na to, co ode mnie usłyszysz
Wiedz, że zawsze możemy zacząć od nowa

Zamknij oczy, patrz na moje usta; nic nie mów
Daj się ponieść skrzydłom zwiewnej wyobraźni
Nie licz, że obejdzie się bez antycznych problemów
Lecz nigdy w swej roli nie czuj się niewyraźnie

Pozwól myślom odlecieć, zapomnij o mnie na chwilę
Nic nie mów, nie czekaj na moją reakcję
Nie spodziewaj się, że rąbka sekretu uchylę
Nim swym milczeniem przyznasz mi rację

Nie próbuj dotknąć mojej dłoni, bo się tego boję
Siedź tylko przy mnie blisko i nic nie mów
Nie zastanawiaj się czy słowa są moje czy twoje
Przestań myśleć o chwale głupich bohaterów

Nie spiesz się, bo gdy to zrobisz, wiem, że ucieknę
Naucz się tylko cichego oczekiwania...
Nic nie mów, choć milczenie jest przewlekłe.
Trafisz na róże po długich poszukiwaniach.

Zawsze wolę schować się w cieniu
Rozpuścić włosy, ukryć w dłoniach twarz
Ty pewnie robisz inaczej, ale nic nie mów
Proszę Cię, nie strać tego, co już masz...

Różnice będą Cię razić jak krew na ustach,
Wątpliwości ogarną Twoją bliską mi duszę.
Jeśli karta między nami zawsze będzie pusta,
Nic nie mów, widocznie wciąż tęsknić muszę.

Ujmujesz jednak moją dłoń..., czuję twojej ciepło
Przechodzą mi przez głowę słowa tysiąca trenów
I sama się sobie dziwię, że nie uciekłam.
Proszę więc już tylko o jedno : nic nie mów...

autor

Kasia

Dodano: 2004-11-18 16:20:46

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie