Tylko ufać

Ani

Jak można ufać, gdy nie ma komu?
Gdy nie ma nikogo do wyboru...
Gdy czasem jest obco nawet w domu...
Niewarto jedynie dla pozoru...

Najłatwiej skarżyć się sobie samej
Bez sensu udając, że nie kradnę
Pozbawiać siebie każdej łzy oddanej
Memu policzkowi. Kiedyś wpadnę...

Kiedyś zostanę zdemaskowana
Sama przed sobą. Przestanę udawać,
Przestanę żyć w cieniu schowana
Może nauczę się na starcie nie poddawać

Może uwierzę, że nikt mnie nie przeklina
Że ktoś mnie czasem miło wspomina
Że ludzie mówią, co im na język niesie ślina...
Może kiedyś zmieni mi się mina

Na razie codziennie jak mgła smutna
Oczekująca lepszego jutra
By komuś posłać uśmiech – zbyt butna,
Boję się uwolnić ufność z czczego kufra...

autor

Kasia

Dodano: 2004-11-26 18:48:15

Ten wiersz przeczytano 417 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie