Nic nie trwa wiecznie

Świetny opis wzbierającej eksplozji, przeciwstawiony
spokojowi zielonej łąki...

Dorosły wiersz i w przekazie i w formie... Bardzo mi
się podoba. Z moment refleksji i zadumania - dziękuję,
Emi...

Obojętne czy to mają być skojarzenia czy prawo natury
pokazuje swoje moce-można dwojako rozumieć ten
dojrzały wiersz-to jedno jest tu pewne że obojętnie
gdzie dotkniemy naturę,by ją poprawić-to z nią
przegrywamy już do zera!Porównanie do mocy szatana
jest tutaj na miejscu! Wiersz cudo i jeszcze jedna
przestroga dla niedowiarków którzy igrają sobie z
naturą!Moje uznanie!

wiele znosimy dla świętego spokoju, ugniatane emocje,
skrywany ból, chociaż jak się już przepełni
kielich...tak odbieram Twój wiersz

bywa, ze pod gladkim usmiechem ukrywamy bol, eksplozja
nieunikniona - trafnie z wulkanem porownana

Te ukryte, pozornie nieistniejące emocje tak właśnie
się objawiają;: nagle i z siłą wulkanu. I potem
wszyscy nie mogąc do końca zrozumieć przyczyny
obracają w myślach formułkę "a było tak ładnie i
spokojnie". Myślę, że dobrze to w swoim wierszu
uchwyciłaś.

Trafne bardzo spostrzeżenia ładnie napisane - nic
wiecznie nie trwa, zdawało sie że tak będzie -
wiecznie zielona trawa a wulkan coraz bardziej
przygotowany - to oczywiście symbol. Ciekawie napisany
i poprowadzony od początku do puenty wiersz.

Bardzo podoba mi sie forma. Puenta udana bo nic nie
trwa wiecznie ale jest jeszcze cos takiego jak
cyklicznosc:)

Piękny wiersz. Dojrzałe metafory. Wiersz skłania do
refleksji. Ciekawa puenta. Wiersz rytmiczny.Forma
wiersza bardzo dobra.