nic to..

Poniewczasie drążącymi rękoma
Wyciągają z szuflady marzenia
Choć jak dobre wino dojrzały
To już nie ma żadnego znaczenia

Potraciły się lata sklejone
Któż im niemoc istnienia wybaczy?
Coś podobno jest wybaczone
Lecz to dzisiaj nic już nie znaczy

Jak topole jesienią zmęczone
Chcieli smutki liściami odrzucić
Coś spadło coś odrzucone
Nikt już na to uwagi nie zwróci

W nagłej złości chwytają za biurko
Kolor twarzy na chwilę się zmienia
I nic.. cisza.. siadają
Dla nich też to już nie ma znaczenia

autor

z nick-ąd

Dodano: 2008-04-01 20:03:33

Ten wiersz przeczytano 507 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie