I nic w tym niezwykłego

Widziałem już prawie wszystko

Pokazałem ci niebo
Ziemię, zielone wzgórza
Noc pogodną, krople gwiazd
Kąt zaciszny gdzie nie liczę lat
Róż bukiety, maków łąki
Gór wysokich krańce
Dolin dna najniższe
Ptaki piękne, ssaków setkę
Wszelkie owady i złotą rybkę

I cóż z tego?
Nic w tym niezwykłego

Sławię wszelkie stworzenie
Lecz mu blasku jeszcze trzeba
Coś upiększyć je pomoże
Czymże świata piękno?
Kiedy z nikim się nim dzielić nie ma
Daj mi miłość
Proszę wiecznie o to samo


I nic w tym niezwykłego.

autor

Danillo

Dodano: 2007-03-29 21:01:46

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie