nic wielkiego

karmimy się namiętnością
wybieramy z ust jej okruchy
jak ziarnojady
w strachu przed głodem
szukamy w źrenicach
własnego odbicia
upewniamy się
że wciąż tam mieszkamy
kradniemy swój zapach
nienasyceni
ukrywamy uzależnienie
zlepiamy ciała
pasujące puzzle
by oddech monotonnego czasu
ich nie zdeformował

powtarzamy
ze to nic wielkiego
strach przed utratą
jest wtedy mniejszy

autor

aśka

Dodano: 2005-12-19 04:24:03

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie