nie byc jedna z wielu.
Odchodząc wiem, że dobrze robię. Bo ja
tylko chciałam pomóc szczęsciu- nie wyszło.
Przeze mnie będziesz pamiętał to o czym
chcesz zapomnieć.
Gdybym między tłumami mogła zgubić siebie,
kiedyś bym to zrobiła.
Tylko jak powoli nie zmieniać siebie w
głaz, żyć tak prawdziwie aż do dna- bez
Ciebie.bo Ty już dla mnie nie istniejesz.
zrozum.bo mój sens życia popełnił
samobójstwo a, Twój świat jest tam, gdzie
mnie już nie ma.
autor
absurdalna
Dodano: 2008-10-30 20:11:06
Ten wiersz przeczytano 427 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.