Nie choruj

Szpitalny korytarz, tłumnie
przez ludzi oblegany
nagle krzyk
siostro! Siostro!
Siostra się pomyliła...
kroplówkę pod cewnik
mi podłączyła.

Wyszedł na korytarz,
nieborak kochany,
wyglądał jak Marsjanin
kabelkami poowijany.

Siostra zaraz się znalazła,
ziewająca i zaspana...
przepraszam – ale balowałam
do białego rana.

By ją chory zapamiętał,
nie narzekał na szpitale,
co godzinę lewatywa,
a w przerwach niech odpoczywa.

Doktor idzie korytarzem,
krok ma trochę chwiejny...
ale dał pan w czajnik?
Chuch jakiś niezdrowy?
Co niezdrowy, co niezdrowy?
Przecież to świeżutki
spirytus salicylowy.

autor

karl

Napisany: 2016-04-22 Dodano: 2016-04-22 16:54:47

Ten wiersz przeczytano 956 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Satyra Klimat Ironiczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie