Nie czas na elegie

Nie czas na elegie

Nasz czas już się przeżył nieznani bogowie
Co gubicie klucze od kamiennych twarzy
Dzisiaj od marmuru nie da was się odwieść –
kamienne trybiki od niebieskich maszyn

Nasz czas już się przeżył nienazwane pióra
Choć ptak niewidzialny nad kartką was stroszy
jak gdyby poetę sam sobie ubzdurał
za wierszem wiersz pisze chcąc ziemię współtworzyć!

Nasz czas już się przeżył – ale bez przeżycia –
Bez łez, śmiechu, wzniesień żalu, gniewu, od tak.
zwykłe sprawozdanie, stwierdzenie odbycia
Jakiegoś istnienia. Nic więcej, przeżyty

Koła horyzontów już ruszają z wolna
by następnym ludziom nakręcić ich świty

autor

Zygfryd

Dodano: 2010-02-21 00:10:38

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie