nie czuję już tego
kim byłeś
kiedy ja niedoświetlona klisza
ziarnistym tłem zmieniałam teksturę
byłeś
a ja byłam ślepa
żyłeś
mnie zabijały momenty
ze wszystkich stron upodlone noce
tylko dłonie z oddaniem zasypiały
na fugach ud samotnie
autor
Aramena
Dodano: 2015-01-23 16:18:58
Ten wiersz przeczytano 497 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Dobre pytanie gdzie on był gdy TY .... :))))) jestem
na tak.
Arameno, muszę przyznać, że metafory doskonale.
Podoba mi sie mimo ze nie przpadam za taka budowa
wierszy:-)
Rozgoryczenie,smutek,w bardzo oryginalnej, z ciekawy
obrazowaniem miniaturce.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ciekawy sposób obrazowania uczuć peelki. Pozdrawiam
Intrygujący wiersz... podoba mi się!
Mnie też Twój wiersz zaciekawił.
Przedstawiłaś swoje uczucia tak bardziej
metaforycznie.
Pozdrawiam.
Roxi rozumiem to stary wiersz nic nie zmieniałam tylko
tytuł wiersza:)
Oryginalnie wypowiedziane emocje:) miłego wieczoru
Dobra miniaturka
rozgoryczenie oddane w zupełności, nie bardzo
odpowiada mi zapis wiersza ale jak wiesz to
subiektywne odczucie :)
ciekawy wiersz i smutek wyziera z każdej strofy ale
zaświeci dla Ciebie zaświeci słońce Pozdrawiam:))
Ciekawie i smutno.
Wyczuwa się w wierszu żal i smutek. Płynie on strofami
jak rzeka. Dobrze go wyraziłaś. Pozdrawiam:)