Nie ja

I jestem
w podmuchu wiatru co włosy rozwiewa
błękitną myślą delikatną
która jest i już jej nie ma
uśmiechem ciepłym
duszą bratnią serca echem
moim dotykiem lekkim ogrzewam ciebie
jak słońca promień jasny
rozdaję nadzieję
jak rozśpiewany deszcz przytulam ziemię
szybuję pod gwiazdami gdzieś
na gołym niebie
zsypuję miłosny pył w twoje istnienie
dotykiem rozognionych barw
poruszam liście
dmucham wilgocią szarej mgły
w emocji iskrę
cichutko siedzę tu w wodzie jeziora
trzepotem długich rzęs
łabędzie wołam
łabędzich skrzydeł wspólna zawsze pieśń
zawsze w duecie uciekam
gdzie poranka świt sitowia szelest
jak światło i cień się przemykam
i jestem tam gdzie nie ma mnie
oczy zamykam
jak wspomnień błysk refleksji łyk
jak przebudzenie
bo to nie ja jestem
tylko marzenie.

autor

Kornatka

Napisany: 2011-04-28 Dodano: 2011-04-29 08:13:03

Ten wiersz przeczytano 781 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie