Nie jesteśmy jedyni

Na niebie gwiazd już mnóstwo
A w mej głowie problem niczym głupstwo
Gdyż w tym samym czasie, tchnieniu
Nie jedno serce pogrążone jest w zmartwieniu...

Myślimy, że innych to nie dotyczy
Zamykamy się w bolesnej ciszy
Uciekamy od zgiełku i codzienności
Wracamy do prawdziwych wartości...
Rodziny, szacunku, miłości
Boga oraz naszej szczerości...

Bowiem w codziennych sprawach o tym zapominamy
Dopiero w chwilach zwątpienia do sensu powracamy
Wielu z nas się tym boryka
Jednak nadal myśli, że tylko jego to spotyka...

autor

sajlent

Dodano: 2005-11-13 01:07:53

Ten wiersz przeczytano 398 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie