nie lubię poniedziałków

patrzę, jak chwile przeciekają przez palce
kapią na stopy, przeżerając skórę
nie ruszam się
masochistycznie próbując poczuć, że
wciąż jeszcze żyję

nie rozumiesz, czemu nie chcę słuchać
o Tobie i o Niej i Waszym domu
w którym zasypiam co noc

pozwól skurczonym płucom
nauczyć się oddychać
daj czas pozszywanemu sercu
by zaczęło pulsować codziennością

dziś jeszcze milcz
tyle przecież możesz
a świat?
niech jeszcze na mnie poczeka

autor

M A R U Ś K A

Napisany: 2006-10-09 Dodano: 2006-10-10 00:22:13

Ten wiersz przeczytano 362 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie