Nie ma

Nie ma juz zepsucia, nie ma zatracenia
Nie ma juz tęsknoty i nie ma spełnienia
Nie istnieje szczęście,nie istnieje smutek
Nie ma też już żródeł by mogły być strute
Niebyt nie istnieje,nie ma też już chęci
Nie ma nic co szkodzi,nie ma nic co nęci
Co więc jest? Czy zegar wskazówki zatrzymał?
Czy to skutek czegoś?,czy czegoś przyczyna?
W końcu nie ma pojęć i o nie wołania
Nie ma piszącego i opowiadania
Żegnam sie bez trwogi bo też nie istnieję
O nic nie pytajcie,bo nic sie nie dzieje.

autor

peter12

Dodano: 2005-08-11 20:05:22

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie