Nie ma mnie

Rafałowi P, aby nigdy nie przegapił okazji, aby powiedzieć komuś, że go kocha...

Przyszedłeś
Nawet nie zapukałeś
Przykleiłeś uśmiech na mojej twarzy
Złapałeś mnie za rękę
A ja nie chciałam jej puścić
Na mojej planecie pojawiło się słońce
I wszystko zaczęło kwitnąć
W ogrodzie moich uczuć
Pojawiła się czerwona róża
Serce mocniej zaczęło bić
I dopiero wtedy poczułam że żyję
Razem uczyliśmy się szukać dobra
Miłować boskie istoty
I nagle
Słowa które ranią
Ograniczają przestrzeń milczenia
To z powodu mojego człowieka
Poczułeś ukłucie
Zniknąłeś
Nie mogę Cię znaleźć
Co dzień przemywam twarz gorzkimi łzami
Spoglądam na dłoń oszpeconą cierpieniem…
Już nie powiem nic
Tylko wróć
Bez Ciebie spadnę
Będę nikim
Nie będzie mnie…

autor

Cwana_Karla

Napisany: 2004-04-11 Dodano: 2007-12-03 18:00:33

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie