nie mam wprawy
chcę się uśmiechać
w świetle dnia
w blasku zapalonej lampy
znowu miedzy nami
rozgościła się dal
ja na dzikiej plaży
ty w swojej samotni
jestem uśmiecham się
do słońca i mew
jednak widzę
że nie mam wprawy
w poskramianiu smutku...
autor
smutna2013
Dodano: 2014-07-11 20:58:46
Ten wiersz przeczytano 930 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Też chyba nie mam wprawy. Pozdrawiam :)
Smutek ma taką moc,że trudno zlekceważyć.Choćbyś była
w najweselszym towarzystwie trudno byłoby o
uśmiech.Bądź jednak Alicjo dobrej myśli po burzy wraca
słońce.Pozdrawiam serdecznie.
No nie bądź smutna, zalecam Łomżing:)))))))))))
ale postępy są...świetnie Alicjo:) miłego wieczoru
Uśmiech proszę
smutku nie znoszę
ja pogoniłam melancholię a i smutek przewalczyłam
pozdrawiam serdecznie:))
:-) :-)
Uśmiechnij się Alicjo:-) . Pozdrawiam