Nie narodziny - nie życie (sonet)

Miejsce to jest targnieniem na cudze marzenia,
Trumienką swego czasu pustego, przychodzisz,
Zawsze śniłeś o życiu namiętnym, odchodzisz,
Dając z siebie wszystko, dostajesz wspomnienia.

Z długością istnienia nabywa znaczenia,
Siłą niby naszych chmurek, oddziałuje tam,
Nieograniczona strzała karze sobie, nam,
Z chwilą myśli, jego jest mniej do ważenia.

Myślą stał się sens istnienia, losu naszego,
Nauczycielem życia jest, przecież je daje,
Umiejętności się nabywa oddychania.

Mściwą ręką nazwanego i tak już bywa,
Zbierania krótkich nagich odczuć, kłuje,
Zwykła myśl, to nadawanie człowieczeństwa.

autor

jaceksl1

Dodano: 2008-03-25 23:48:48

Ten wiersz przeczytano 431 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie