Nie obchodzisz już mnie
Twa magia, przestała działać,
Twe spojrzenie, nie spotka sie z moim,
Zrozumiałas pewnie dziś,
ze juz nie obchodzisz mnie,
Twa zagadka, tajemnica,
rozszyfrowana juz jest,
Zrozumialas pewnie dzis,
ze juz nie obchodzisz mnie,
Gdy cos mowisz,
wzrok odwracam, udawajac ze nie słysze,
Gdy usmiechniesz sie dzis do mnie,
nie licz, że ja tez tak zrobie,
Zrozumialas pewnie dziś,
że juz nie obchodzisz mnie,
Dni mijały,
miesiac mina,
Ty myslalas, że ja Twój,
lecz,
Zrozumiałas pewnie dzis,
ze już nie obchodzisz mnie,
Moze nie chcesz mnie,
Moze wcale nie obchodze Cie,
lecz juz wiesz,
że nie obchodzisz mnie..
autor
Marcin221190
Dodano: 2008-12-18 20:07:20
Ten wiersz przeczytano 578 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Tak pisze człowiek do głębi zraniony bo odczuwa magię
w dalszym ciągu zagadkę ale zaplątał się w uczuciu
Smutny wiersz gdy nieraz małe słowo powoduje takie
zjawisko jak wyparcie się własnego uczucia Dobry
szczery po prostu wypowiedź emocjonalna Na tak!
Jeżeli mogę być szczera, to nie podoba mi się ten
wiersz. Zdania sa chaotyczne. Szyk inwertyczny w
ostatnich wersach sfrof zdaje sie być zwykłym
przypadkiem. Uwielbiam inwersje w szyku- dodaje
podniosłości wyrażanym myślom, ale Ty całość napisałeś
prostym językiem, bardziej mówionym, może należało by
się zastanowić czy w takim wypadku pasuje powtarzany
refren w takim szyku. Jeżlei popracował byś nad,
chociażby delikatnymi rymami do "dziś" i "mnie" tak
jak to zrobiłeś(alebo tak wyszło) w strofie trzeciej,
ewentualnie w piątej, uważam że nadałoby to dobry rytm
i wydźwięk w wierszu.
Gratuluje odwagi za temat, ale uważaj żeby kogos nie
zranić. Swoją drogą mam wrażenie, że celem było
zranienie.
PS To moje luźne uwagi. Oczywiście każdy twórca ma
swój określony styl albo jest w trakcie poszukiwania
go. Ważne żeby wyrażał Ciebie.
Dziwnie się poczułam czytając ten wiersz bo to
naprawdę boli jeśli ktoś kogoś nie obchodzi...