Nie odbieraj a daruj

Rozczochrane drzewa
szalejącymi podmuchami,
walczą aby z ich ramion
nie wyrwał łopocącej zieleni.
Kamienie na drodze
wciśnięte w ziemię,
także się bronią
bo tutaj ich miejsce.

Stoję i patrzę
w milczeniu na wiatr.
Otwieram dłonie puste,
nie czuję ciepła.
Otwieram oczy
dal bez końca,
nic nie dostrzegam.
Jestem otwarty zawiej.
Wskaż moje miejsce.





27.09 – 28.09.2006.

bomi - dziękuję za uwagi, zmieniłem.

autor

kazap

Dodano: 2010-04-26 09:37:01

Ten wiersz przeczytano 1051 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie