Nie odchodź!

Bledną barwy, kolory znikają.
Nie widzę Ciebie, uśmiechy smutkiem się stają.
A Ciebie nie ma, jesteś gdzieś obok.
Coraz dalej ode mnie, jak chmura goniąca obłok.
Proszę nie odchodź! Nie wytrzymam tego.
Nie znikaj na wieczność, nie opuszczaj serca mego!
Z rozpaczy i smutku utonę w łez potoku.
Mą zapłakaną twarz ujrzysz o zmroku.
Nie odchodź, nie stawaj się nicością,
Bo ja uczucie do Ciebie nazwałam miłością.

na zawsze.. T.B..

autor

PeKa

Napisany: 2005-03-12 Dodano: 2005-10-22 22:29:28

Ten wiersz przeczytano 872 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie