Nie odlatuj
ciut patriotycznie...
Ziemię przemierzać tam i z powrotem
chciałabyś razem z kluczem żurawi
a czy widziałaś oczy stokrotek
po tym jak gwiazdy w nich się przejrzały
w każdej zaś inna i inne nieba
o ich błękitach nigdy nie śniłaś
na co ci równik wokół obiegać
gdy tyle światów błyszczy w źrenicach
wystarczy tylko że głębiej spojrzysz
gdzie cały kosmos światła galaktyk
na tym za domem skraweczku łąki
z ręką pod brodą leżysz i patrzysz
a w chabrach makach nawet w kąkolach
słońce kryguje się z letnim wdziękiem
z góry skowronek do ciebie woła
nie nie odlatuj tu jest najpiękniej
Andrzej Kędzierski,Częstochowa
20.04.2015.
Komentarze (37)
można odejść i zostać zarazem, przecież mamy cały
wszechświat. pozdrawiam
Za pięknem w świat nie leć,
bo wokół go wiele!
Pozdrawiam!
Ladnie, cieplo, z przyjemnoscia przeczytalam,
Andrzejku:)
Pozdrawiam:)
Piękny wiersz ...mi się bardzo podoba
pozdrawiam
Tak czasem istotę piękna mamy w zasięgu reki a chcemy
gonić na kraj świata:))
Delikatny, barwny wiersz.
Bardzo mi się podoba.
Znalazłam kawałeczek siebie.
Zauroczyłeś. Najpiękniej:)
piękny wiersz
ładnie ujęty nastrojowy wiersz. Miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)
Aż żal odlatywać dalej. Bardzo romantycznie :o)
Z pewnością nie odleci:)
Piękny wiersz,super obrazowanie.
Baardzo mi się podoba.
Miłego dnia życzę.
Piękny..śliczny wiersz
pozdrawiam
bardzo mi sie podoba:)uważam, że wszystko zależy od
człowieka, jeden będzie szczęśliwy patrząc na ogrodowe
stokrotki a drugi będzie gnał po świecie szukając
szczęścia w obcych krajobrazach.
stąpam po ziemi jeszcze mocniej po Twojej sugestii,
ślicznie, serdeczności
ładna liryka, męska :)
+ :)