Nie powiem, że kocham

Tak na mnie działasz człowieku drogi
Raz bierzesz na ręce i rzucasz pod nogi
A ja wciąż milczę, nie powiem że kocham
Niepewność: śmiech innym razem szlocham

Nie raz już rozmowa uczyniła cuda
A rankiem wiedziałam że nic się nie uda
Później znów radością twarz kolorujesz
Nie powiem że kocham bo życie zrujnujesz

Przelotne spotkania, w biegu spojrzenia
Wieczorem słowa – te serca ukojenia
Jutro nie nadejdzie, wczoraj to wspomnienie
Nie powiem że kocham choć Ty me marzenie

I staję przed lustrem, nie mówię nic
Chociaż na usta targnie się krzyk
Nie przyznam że kocham przed sobą
Tym bardziej nie przyznam przed Tobą

Wiersz dla najbardziej niezdecydowanego i zmieniającego zdanie człowieka jakiego znam. W;*

autor

Forgiveness

Napisany: 2007-04-03 Dodano: 2007-04-03 17:16:49

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 47

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie