Nie pozwalał umierać nadziei
Była młoda i piękna, jak wiosna.
Krucze włosy rozwiewał jej wiatr.
Jego miłość głęboko w nią wrosła.
Tajfun słowa na pył wszystko starł.
- Mój Krzysztofie-dźwięczało wciąż w
uszach,
tamtej pieśni co dzień słyszał śpiew.
W ścianach domu rozsiadła się głusza.
Serce krzykiem wołało wciąż:Nie!
Ból tęsknoty wypełniał po brzegi,
uwalniając co dnia nowy wiersz.
Nie pozwalał umierać nadziei,
że kochana usłyszy tę łzę.
autor
magda*
Dodano: 2017-09-19 09:18:03
Ten wiersz przeczytano 840 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Jak zawsze piękny +
Piękny, z tęsknotą w tle wiersz,
jak zwykle dobry też w formie.
Pozdrawiam.
Ból tęsknota i miłość to najpiękniesze i najbardziej
płodne muzy
Bardzo mi się podoba Twój wiersz
Pozdrawiam serdecznie Madziu bardzo wzruszona wierszem
:)
Bardzo miło przeczytać było...
+ Pozdrawiam
Uczucia przedstawione przez Ciebie są motorem dla
poetów ..pięknie :)
Bardzo na tak!
Szczególnie rymy :)
Pozdrawiam Magdo :)
Wzruszający, piękny wiersz.
No, normalnie płaczę...,
ale o takie emocje, przecież chodzi!
Serdeczności Magdalenko.
Pozdrawiam serdecznie:)))
Pięknie i już.
Ty wiesz Madzia*)
I miał rację. Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem.
tęsknota bywa destrukcyjna..pozdrawiam :)
Pisał biedak. Często zdarza się ,że przy wstępnym
zakochaniu młodzi wiersze piszą. Ile to sie natrudzą
przy tym. Pozdrawiam Magdziu serdecznie. Zyczę miłego
dnia.
Czasami bardzo żałuje ze nie umiem tak pięknie pisac o
uczuciach...pozdrawiam :)+++
Tęsknota i głupota nigdy nie umierają.. A bohater
wiersza zamiast tęsknić i czekać, winien rozwinąć
skrzydełka, polecieć do ukochanej, przeprosić, paść w
ramiona i otworzyć historię na nowo. A jeśli go
odepchnie to machnąć skrzydełkami i cieszyć nowym,
może jeszcze lepszym życiem. Heja i do przodu...Fajny
wiersz. Miłego dnia...
Ładnie Magdo
Nie pozwólmy umrzeć nadziei
Pozdrawiam:-)