Nie pytaj mnie

Nie pytaj mnie Bolesławie po co,
nie pytajcie dlaczego,
nie odpowiem tobie przecież,
Bo sam nie wiem wszystkiego

Nie pytaj mnie kiedy,
nie pytaj Bolku za ile
Dostaniesz jak zostanie
Tyle i tyle

Nie pytaj u kogo,
nie pytajcie mnie, gdzie
Idź swoja drogą
Ale NIGDY nie omijaj mnie

A mimo wszystko zapytam
urodziwą dziewczynę stojąca przy straganie i
swoje piękne książeczki z wierszami sprzedaje.

Nie pytam skąd przyszłaś,
bo wiem że z krainy gdzie słowo pisane,
w rytmie poezji jest w cenie pachnącego kwiatu frezji.
Nie pytam kiedy,
bo widziałem jak schodziłaś z
piedestału bez butów boso,
bo jesteś poetką twoje słowa poezji
ciebie nad ziemią niosą

Nie pytam u kogo zamieszkasz
ze swoim słowem poezji,
wdziękiem młodej urody,
zamieszkasz w poetyckich szufladach
mojej antycznej komody.
Twórz i dziel się z nami tym co w dłoniach niesiesz,
a niesiesz soczysty owoc,
z którego nektar niesie potrzebującym pomoc.

Dziękuję za wiersz i wszystkie wiersze jakie tworzysz –
czyń to co chwil parę,
czekam na nie,
a gdy ich nie ma ,
to odczuwam bolesną karę

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2013-12-28 Dodano: 2013-12-28 06:46:20

Ten wiersz przeczytano 1075 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie