Nie pytajcie...

Nie pytajcie "Jak zapomnieć?",
Ponieważ niemożliwa to rzecz,
Swoje uczucia spróbujcie oprzytomnieć,
Zamiast kazać im iść precz...

Mówisz, że twoje serce stoi lub klęczy,
Że twoja dusza krzyczy, kłuje, dręczy.
A niech krzyczy, niech woła, poza ciało wykroczy!
Serce niech skacze, niech płacze i z piersi wyskoczy!

Wieje wiatr zmian,
A czas jak rzeka płynie,
Zbliźnią się strzępy ran,
A wspomnienie nie przeminie,

Pamiętaj o rzeczach ważnych i błachostkach,
O swoich czynach, radościach i troskach,
Pielęgnuj i szlifuj jak szlachetny kamień,
A następnie w klejnot to wszystko zamień,

Ucz się na błędach,
Dziel się radościami,
Nie zapominaj o przysięgach,
Nie walcz ze wspomnieniami,
Lecz niech one tobą nie zawładną,
Gdyż wtedy razem z tobą upadną.

Nadziejo najmilsza -
Mój aniele stróżu,
Dopilnuj, aby nikt nie nabrał powietrza,
I nie zdmuchnął tego kurzu.

autor

Serafin

Dodano: 2004-07-05 09:48:28

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie