List z Mazowsza

Filiżanka kawy i przygasający płomień świecy,
Czy pamiętasz?
Wtedy było tak samo - ciepły wieczór,
Wtedy tak bliscy, dziś tak dalecy,
Złączeni w pocałunku i szczęściu, wszystkim na przekór,
Albo gdy mokliśmy razem w deszczu pod jabłonią,
Tylko gdzieś klinga błyskawicy uderzała w ziemię,
Zmoknięci, przemarznięci, a nasze serca płoną,
A ja pogodny i szczęśliwy ponieważ miałem ciebie,

Musiałaś odjechać,
Ale przecież wrócisz, obiecałaś,
Wrócisz gdy drzewa zalśnią bielą,
Mówiłaś: "Nasze drogi się nigdy nie podzielą"
Wrócisz tu aby mnie zobaczyć... przyrzekałaś,

Skromny wisiorek, wspomnienia i miłośc mi dałaś,
Nie zapomnę Cię nigdy, choć czasem boli,
Kochałaś mnie tak bardzo i nagle przestałaś?
Jedna rzecz: do straty przyzwyczaić się powoli.

Filiżanka kawy i przygasający płomień świecy...
I twoja łza na policzku gdy pisałaś tamten list.

autor

Serafin

Dodano: 2004-07-05 09:47:34

Ten wiersz przeczytano 576 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie