Nie sen
Świat się zamaił. Wiosnę czytam
w pachnących książkach dni leniwych.
Wiatr pląsa sadem w wirze szycia
ślubnych sukienek. Stare krzywdy
zmyły zimowe deszcze. Tańczą
w błękitnych stadach przetaczników
mgły w koszulinach, odkąd wstać chcą
odleciał smutek, odszedł, znikł już
na dobre. Słowik świty złoci
koncertem westchnień, łkań, uniesień.
Zajrzałam rankiem w twoje oczy,
wiesz, one mówią, że to nie sen.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2015-04-21 08:44:22
Ten wiersz przeczytano 1889 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (51)
I forma i treść wywołują najwyższą satysfakcję u
czytelnika. Pozdrawiam
Piękny wiersz... Pozwala wierzyć w lepsze jutro:)
Pięknie połączyłaś wiosnę z kochanymi oczami,
fantastycznie. bardzo pomysłowo i ciekawie.
pozdrawiam, dziękuję za odwiedziny i komentarz...
to co ujrzałaś w Jego oczach zapłonie w Twoim sercu
piękny obraz - pozdrawiam
To szczęście dojrzeć Wiosnę nie tylko w przyrodzie ale
i w ukochanych oczach. Pozdrawiam i dziękuję za
wizytę.
cudowny wiersz, malujesz słowem, piszesz dźwiękiem
dziękuję
Pozostaje mi tylko westchnąć Stello! Piękny wiersz.
Miłego dnia.
w słońcu wiosna a w cieniu...mróz, dobrze że w sercu
maj...pozdrawiam.
Rozmarzony cieplutki wiersz
pozdrawiam:)
Ładnie... bardzo :)
Pozdrawiam, Stello :))
Przepięknie rozmarzony wiersz.Pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie Ewo:-) przy twoich wierszach można się
rozmarzyć:-) Pozdrawiam z uśmiechem:-)
Pieknie,pozdrawiam serdecznie
Zamaiłaś mi sen.Dzięki.
wreszcie wiosna!