Nie spełniło się

Słońce przeświecało
kolorowe witraże
kładąc barwne plamy
na ścianach kościoła
a za oknami wysokie drzewa
tańczyły w rytm wiejącego wiatru.
Nadeszła szczęśliwa chwila
tak długo oczekiwana
motylki w brzuchu
cała rozjaśniona
a o mury kościoła
odbijał się marsz Mendelsona
ja w białym welonie
przez ojca wolnym krokiem
przed ołtarz prowadzona.
Obrączka na palcu
usta w uśmiechu
twarz rozpromieniona
stało się
mój mąż i ja na wieki
jego żona.

autor

Halina Kowalska

Napisany: 2015-01-26 Dodano: 2015-01-26 08:36:10

Ten wiersz przeczytano 981 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie