nie ten dom
rzeczywistość inna
zamglone serce zapłakało
nie ten dom już
inne krzesło stoi
lustro pokazuje przeszłość
czystość ciała
powiązana z umysłu oczyszczeniem
fotel rozkołysał duszę
niemożliwe staje się namacalne
rzeczywistość inna
zamglone serce zapłakało
nie ten dom już
inne krzesło stoi
lustro pokazuje przeszłość
czystość ciała
powiązana z umysłu oczyszczeniem
fotel rozkołysał duszę
niemożliwe staje się namacalne
Komentarze (10)
Gdyby nie ten fotel, pomyslalbym, ze to rozwazania
przed lustrem po kapieli. Czyli smiesznie i raczej
kiczowato.
No cóż,wszystko się zmienia i my też bez wyjątku i
marzenia oraz wspomnienia inaczej
postrzegamy-pozdrawiam,refleksyjny tekst!
ciekawie napisany wiersz ...zmusza do
refleksji...pozdrawiam
Proza życia dobrze ujęta. Częsty to obrazek.
Z biegiem lat wszystko się zmienia, znajome kąty jakby
obce. A my pozbawieni tego co nas łączyło z życiem na
ziemi, nie wierzymy, że jednak stało się... i tylko
dusza może pobujać się na fotelu. Podoba mi się ujęcie
tematu.
Nie ten dom nie to życie często tak bywa w życiu...
smutny wiersz pozdrawiam :)
Ciekawy tekst.Przemiany, wahania i dążenia.Nie na
wszystkie wydarzenia mamy wpływ, niektóre toczą się
bez naszej woli.
niemożliwe staje się namacalne ... piękne słowa ...
jeśli czegoś bardzo się chce- niemożliwe staje się
możliwym.... bardzo ładnie u Ciebie...Pozdrawiam:)
możliwe jest wszystko....