Nie ufam nikomu.
życie w nieufności.. nie miałoby żadnego sensu. Bo to przecież, dzięki przyjaciołom naprawdę żyjemy.
Nikt nie jest godzien,
by widzieć jak łzy wylewam.
Bo nikomu nie ufam,
gdy wahania nastroju miewam.
Nikt nie jest wart,
by patrzeć jak szlocham.
Nikomu nie ufam wystarczająco,
by powiedzieć "kocham".
Nikt nie jest potrzebny,
teraz gdy płaczę.
Nikomu nie ufam
i nikomu nie wybaczę.
Nikt nie będzie potrzebny,
gdy będe umierać.
Bo nikt mi duszy,
nie będzie zabierać.
.. kochaM.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.