...nie umiem..

Bez ciebie życie traci choćby najmniejszy sens ,
Wsiadam w pociąg i wyjeżdżam by zapomnieć ...............
By nie mijać codziennie tych samych ludzi ,
Nie chadzać tymi samymi ścieżkami
Nie siadać na ławkach
Nie zrywać w tym samym miejscu kwiatów .

Bez ciebie życie traci choćby najmniejszy sens ,
Wysiadam i włóczę się po mieście jak pies ........
Uczę się żyć wśród ludzi ,
Ufać im ,
Wierzyć , że żywią do mnie inne ,
delikatniejsze , silniejsze ,
bardziej prawdziwe i trwalsze uczucia niż ty .

Bez ciebie życie traci choćby najmniejszy sens ,
Nie potrafię nie łkać ,
Wyrwać się z więzienia myśli o tobie ,
Nie potrafię nie pamiętać ,
Cała drżę ...
Nie potrafię oddychać ,
Powietrze jest zbyt ciężkie ,
Nie czuje głodu ,
Jedzenie nie jest mi potrzebne...
Nie zauważam miłych uśmiechów , pomocnych dłoni wyciągniętych do mnie ...

Bez ciebie życie traci choćby najmniejszy sens ,
Nawet jeśli bardzo chcę to i tak nie umiem
Nie umiem żyć bez ciebie .

Każdy kto przeżył zawód miłosny wie jak trudno jest bez tej osoby żyć i podnieść się . Dla Ciebie Dorotko !

autor

Jennifer

Dodano: 2004-09-23 13:44:26

Ten wiersz przeczytano 395 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie