I nie usłyszysz
I nie usłyszysz mojej skargi
wysłanej wierszem tam, gdzie jesteś.
A jeśli uznasz, życie zgarnij.
Przyjmę należne sobie miejsce.
I nie napiszę, że dopiero
gdzieś w środku marzeń się znajduję.
Wiersze zostaną moją schedą,
chociaż zostawić bliskich - trudne.
Ale jeżeli Ci wystarczy
grono aniołów w bramach nieba,
pozwól mi jeszcze się rozmarzyć
w ziemskich kulisach Twego piękna.
autor
magda*
Dodano: 2016-11-17 09:19:21
Ten wiersz przeczytano 1113 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Piękny wiersz.
Pozdrawiam
pięknie!
pozdrawiam :)
przyjaciel się znajdzie;)
bardzo mi sie podoba ten list, monolog
a wiec cieszmy sie Madziu:)
i niech Ci pozwoli nacieszyć się jeszcze pięknem
naszej ziemi ..
ładny wiersz ..
magdo, jeszcze wielu, wielu lat w tych ziemskich
kulisach:)))
Pieknie chociaż smutno Bardzo podoba mi się
poprowadzona mysl i zakończenie wiersza
Pozdrawiam serdecznie Magdo
Pięknie!
Piękna prośba.Pozdrawiam
Im dłużej czytam Twoje wiersze, tym bardziej przemawia
do mnie zaklęta w nich esencja. Są piękne!
Korzystaj z tego co pozostawione, bo czas zacznie
zamazywać karty życia i wierszy...miłego czytania i
komentowania
prze ślicznie
miło Cię czytać...ślicznie:) pozdrawiam Magda
Piękne! Proste słowa, ale mówią tak wiele.
pozdrawiam
pozdrawiam, przyszly Aniolku,
poczekasz sobie jeszcze:)